Bugün itibari ile, sabun köpüğü gibi an'da gelen düşüncelerimi olduğu gibi yazmaya karar verdim. Bir an gelir de bir anda farklı düşünürsem belki yarın fikrimi değiştiririm :)
Sınavlarda genelde öğrenci psikolojisidir
Bildiğim yerden gelsin
Cevabını bildiğim sorulardan gelsin…
Bilmediğin yerden gelince soruyu belki on defa okursun, okursun, takılmış plak gibi, ve cevap yok.. cevabı bir türlü bulamazsın….
Bazen de bir cesaret cevabı sallarsın, belki tutar belki tutmaz, doğru da olabilir yanlış da, ama ben cevapladım dersin…
Bilmediğinde ya karşında kocaman bir cevap yok boşluğuna bakarken sorar da sorarsın, sarar da sararsın, yok yok dersin, zihninde tıkanırsın.. ya da sallarsın bilmiyorum ama cevabım bu kadar görebildiğim bu kadar dersin, belki yanlışım belki doğruyum dersin, ama ben böyle sorguluyorum dersin, hatalarıma razıyım dersin ve belki de o sınavdan kalırsın da çünkü o kadar sallamışsındır ki bilmediğin şeyler hakkında, o kadar atıp tutmuş düşüp kalkmışsındır ki, bir zahmet bu kadar zannetme en iyisi önce biraz fikrin olsun der öğretmenin..
Maalesef bilmediğin bir konuda da cevabı boş bıraktığında bilmediğini kabul etmiş, belki sınavdan kalmış olabilirsin. Belki yanlışlarını hata yapmayı göze alamadığın için ya da belki de baştan vazgeçtiğin için ya da belki de daha çok zamana ihtiyacını olduğunu gördüğün ve anladığın için.
Bilmiyorum ama deniyorum dediğinde herkesin bunu deneme şekli o kadar farklı ki…. Kimine beklemek ve durmak denemek kimine atılmak ve cesaret etmek denemek…