..

Sevgili Seyir Defteri

Bugünlerde kendimi yoğun duygu seline kaptırdım galiba ve içimden geçen hislerimi dile dökemiyorum bile. Tek isteğim düşünmek yerine sadece hissetmek. Belki dışardan bakıldığında koca bir fırtınanın içinde sakince duruyor gibi görünsem de, o sakinliğimin içinde koca bir fırtına barındırıyorum, fırtına içinde bir başka fırtına gibi. Ve ne olduğunu bilmediğim tanımsız bir his var ortada..Tanımlamaya çalışmak da istemiyorum aslında, sadece hissi deneyimleyip yaşamak ve öyle tanımak istiyorum. Evet, belki de konu budur. Hissetmek. İçimden geçenlere hissederek şahit olmak, ve tanımak..

Aslında uzun zaman önce vardığım sonuç şu ki, kendi iç güdülerim, hissiyatım ve duygularım en doğru kararları vermemi sağlayan zekamın ta kendisi oldular. Başkalarının mantıklarına göre her davrandığımda genelde zarar gördüm çünkü o mantıklar benim içgüdülerimi, hissettiklerimi, duygularımı göremedi ya da görmezden geldi. Oysa benim için neyin iyi olduğunu ise sadece kendi hislerim söyleyebilir. Ve hatta o hisler akla mantığa saçma gelse bile.

Şu ara deneyimlemek istediğim tek şey neler hissettiğim. Sadece susmak ve dinlemek.. Kendi içimdeki sesi dinlemek…Hissederek dinlemek.. Dışarıdan gelen kafa seslerini duymadan…

Uzun zamandır peşinde koşturduklarımın yorgunluğu çöktü sanki üstüme, ve tek isteğim sadece bunca zaman ihmal ettiğim kendime dair ne varsa onları kucaklamak. Canlı olan her ne varsa, iyisiyle kötüsüyle, bana ait olan her hissi kucaklamak istiyorum. Sanırım ben kendimi çok özledim. Diyecek başka lafım yok, o kadar çok özledim..